สหรัฐอเมริกาเมื่อสี่สิบปีที่แล้ว เด็กชายหญิงระดับไฮสคูล (มัธยมปลาย) เล่นกีฬาฟุตบอลที่พวกเขาเรียกว่า “ซอคเกอร์” ประมาณสองแสนคน, ยี่สิบปีต่อมา จำนวนเด็กอเมริกันเพิ่มขึ้นเป็นหกแสนคนที่เล่นฟุตบอล และเมื่อปีที่แล้ว ตัวเลขพุ่งทะลุหลักแปดแสนคน นั่นเท่ากับว่าฟุตบอลเติบโตเกือบสามร้อยเปอร์เซ็นต์ในเวลาสี่ทศวรรษ ไม่มีกีฬาชนิดไหนในอเมริกาที่มีอัตราเร่งสูงขนาดนี้

ปัจจุบันอเมริกามีลีกฟุตบอลอาชีพทั้งชายหญิงได้แก่ เมเจอร์ ลีก ซอคเกอร์ (เอ็มแอลเอส) 29 สโมสร และเนชันแนล วีเมนส์ ซอคเกอร์ ลีก (เอ็นดับเบิลยูเอสแอล) 12 สโมสร ปีที่แล้วมีรายงานไม่เป็นทางการระบุว่า เอ็มแอลเอสเป็นลีกกีฬาอาชีพยอดนิยมอันดับ 4 ของประเทศ แซงหน้าฮอคกีน้ำแข็ง เอ็นเอชแอล ซึ่งเคยเป็นหนึ่งใน “บิ๊ก โฟร์” เป็นรองเพียงอเมริกันฟุตบอล เอ็นเอฟแอล, บาสเกตบอล เอ็นบีเอ และเบสบอล เอ็มแอลบี

ปี 2026 อเมริกาจะจัดแข่งขันฟุตบอล “เวิลด์คัพ” ร่วมกับแคนาดาและเม็กซิโกหลังจากเคยเป็นเจ้าภาพเดี่ยวเมื่อปี 1994

มีหลายปัจจัยร่วมส่งเสริมให้ความนิยมที่คนอเมริกันมีต่อฟุตบอลพุ่งขึ้นอย่างรวดเร็วภายในเวลาสี่สิบปี หนึ่งในนั้นคือ “เปเล่” อดีตราชันลูกหนังโลกชาวบราซิล ผู้เปรียบเสมือนคนแรกๆที่หว่านเมล็ดพันธุ์ฟุตบอลลงบนแผ่นดินอเมริกาเมื่อเซ็นสัญญาค้าแข้งกับนิวยอร์ก คอสมอส ในนอร์ธ อเมริกัน ซอคเกอร์ ลีก (เอ็นเอเอสแอล) กลางปี 1975 หรือราว 47 ปีที่แล้ว

สร้างตำนานกับซานโตส แขวนสตั๊ดที่อเมริกา

เปเล่มีชื่อจริงว่า Edson Arantes do Nascimento เกิดวันที่ 23 ตุลาคม 1940 ที่ Três Corações ประเทศบราซิล, เสียชีวิตวันที่ 29 ธันวาคม 2022 ที่ São Paulo ประเทศบราซิล สิริอายุรวม 82 ปี เล่นฟุตบอลตำแหน่งกองหน้าและกองกลางตัวรุก

เปล่เป็นหนึ่งในนักฟุตบอลยอดเยี่ยมตลอดกาลของโลก, ได้รับการประทับคำว่า “The Greatest” จากฟีฟา, เป็นหนึ่งในสปอร์ตส์ไอคอนแห่งศตวรรษที่ 20, ได้รับการยกย่องจากคณะกรรมการโอลิมปิกสากล (ไอโอซี) ให้เป็น Athlete of the Century เมื่อปี 1999

ปี 2000 เปเล่ได้รับคะแนนเสียงให้รับตำแหน่ง World Player of the Century ของสหพันธ์ประวัติศาสตร์และสถิติฟุตบอลนานาชาติ (ไอเอฟเอฟเอชเอส) และยังเป็นหนึ่งในสองที่ครองตำแหน่ง the FIFA Player of the Century ร่วมกับดีเอโก มาราโดนา ขณะที่ผลงาน 1,279 ประตูจาก 1,363 นัดที่รวมแมตช์กระชับมิตรด้วย ถูกบันทึกเป็นสถิติโลกโดย Guinness World Record

เปเล่เริ่มต้นเส้นทางฟุตบอลระดับเยาวชนกับสโมสร Bauru ระหว่างปี 1953-1956 ประเดิมอาชีพค้าแข้งด้วยวัยเพียง 15 ปีกับสโมสรซานโตส และเล่นนัดแรกให้ทีมชาติบราซิลชุดใหญ่เมื่อวันที่ 7 กรกฎาคม 1957 ที่สนามมาราคานา ซึ่งบราซิลเฉือนอาร์เจนตินา 2-1 เปเล่ทำสกอร์แรกขณะอายุ 16 ปี 9 เดือน ซึ่งทุกวันนี้ยังเป็นสถิติผู้เล่นอายุน้อยที่สุดที่ทำประตูให้ทีมชาติบราซิล

ระหว่างรับใช้ชาติในปี 1957 ถึง 1971 เปเล่พาบราซิลครองแชมป์โลก 3 สมัยในปี 1958, 1962 และ 1970 โดยหลังจบเวิลด์คัพ 1958 เปเล่ได้รับฉายาว่า O Rei หรือ The King

เปเล่ลงสนามให้ทีมชาติ 92 นัด ทำไป 77 ประตู เป็นสถิติสูงสุดในประวัติศาสตร์ทีมชาติบราซิลร่วมกับเนย์มาร์ จูเนียร์ (จาก 124 นัด) ส่วนระดับสโมสร เปเล่เล่นให้ซานโตสระหว่างปี 1956-1974 ทำ 643 ประตูจาก 659 นัดรวมทุกรายการ พาสโมสรชนะเลิศโกปา ลิเบอร์ตาโดเรส และอินเตอร์คอนติเนนตัล คัพ ในปี 1962 และ 1963

หลังจบฤดูแข่งขัน 1974 ซึ่งเป็นซีซันที่ 19 กับซานโตส เปเล่อำลาวงการลูกหนังบราซิลแต่ยังกลับมาสวมสตั๊ดเล่นให้ซานโตสเป็นบางโอกาส หนึ่งปีต่อมาเขาเซ็นสัญญากับนิวยอร์ก คอสมอส เพื่อลงแข่งขันนอร์ธ อเมริกัน ซอคเกอร์ ลีก (เอ็นเอเอสแอล) ฤดูกาล 1975 ก่อนประกาศแขวนสตั๊ดอย่างเป็นทางการในปี 1977 อย่างไรก็ตาม เปเล่ยังเล่นแมตช์พิเศษอีก 8 นัด ทำไป 3 ประตู และในปี 2010 คอสมอสแต่งตั้งเปเล่เป็นประธานสโมสรกิติมศักดิ์

เซ็นสัญญาสามปี 4.75 ล้านดอลลาร์กับคอสมอส

วันที่ 11 มิถุนายน 1975 นิวยอร์ก คอสมอส จัดงานแถลงข่าวเซ็นสัญญากับเปเล่ที่ห้อง Hunt Room ของ 21 Club บนถนนเวสต์ 52 ในมหานครบิ๊กแอปเปิ้ล ดึงดูดนักข่าว ตากล้อง และช่างภาพทีวี มารวมตัวกว่าสองร้อยคน

กำหนดงานเริ่มเวลา 11.00 น. แต่ไม่ปรากฏแม้เงาของเปเล่ ซึ่งควรมาอยู่ใน 21 คลับแล้วเพื่อเตรียมตัวลงนามบนสัญญาสามปีมูลค่า 4.75 ล้านเหรียญสหรัฐ กับบริษัทวอร์เนอร์ คอมมูนิเคชันส์ เจ้าของสโมสรคอสมอส ค่าเหนื่อยที่สตาร์ลูกหนังวัย 34 ปี (ขณะนั้น) ได้รับถือว่าสูงที่สุดในประวัติศาสตร์ลูกหนังโลก (ขณะนั้นเช่นกัน)

เวลาเลยไปถึง 11:35 น. เปเล่ยังมาไม่ถึงฮันท์รูม สื่อเริ่มหงุดหงิดระคนสงสัยว่ามีอะไรผิดพลาดเกิดขึ้นแม้เจ้าหน้าที่ประชาสัมพันธ์อ้างว่าเปเล่กำลังเดินทางใกล้ถึงแล้ว แต่ความจริงคือเปเล่ยังอยู่ในโรงแรมที่เขาพักเนื่องจากทนายความเจอข้อความสำคัญบนสัญญา ซึ่งระบุว่าเปเล่เป็นนักฟุตบอล แต่เปเล่ไม่ต้องการเป็น “นักฟุตบอล” เพราะจะทำให้เขาต้องเสียภาษีก้อนใหญ่ให้กับรัฐบาลบราซิล

วอร์เนอร์ฯ บริษัทบันเทิงระดับโลก พบทางออกด้วยวิธีง่ายดายเพียงให้ แอตแลนติก เรคคอร์ดส์ ค่ายเพลงในเครือวอร์เนอร์ฯ ใส่ชื่อเปเล่ในฐานะศิลปินที่กำลังจะออกผลงานเพลง ซึ่งไม่ได้โกหกเพราะเปเล่เล่นกีตาร์ได้ และเพื่อนสนิทอย่างเซอร์จิโอ เมนเดส เพิ่งชวนเขาให้มาทำแผ่นเสียงด้วยกันก่อนหน้านี้ไม่นาน

หมายเหตุ : ปี 1977 เมนเดสและเปเล่ร่วมกันออกอัลบั้ม Pele ซึ่งเป็นซาวน์แทร็คของสารคดีชีวประวัติของเขา อัลบั้มยังเป็นการเปิดตัวเปเล่ในฐานะนักร้องและนักประพันธ์เพลง เขาร้องเองสองเพลงในอัลบั้มนี้คือ Meu Mundo É uma Bola (My World Is a Ball) และ Cidade Grande (Big City)

หวังจุดกระแสฟุตบอลให้เป็นที่นิยมในอเมริกา

ในที่สุด เปเล่ก็พร้อมแล้วที่จะเดินทางไปเซ็นสัญญา แต่กว่าถึงวันนี้ไม่ใช่เรื่องง่ายๆ ไคลฟ์ ทอย ผู้จัดการทั่วไปของคอสมอส ใช้เวลาถึงสามปีเพื่อตามจีบเปเล่ไปทั่วโลก ว่ากันว่าเขาสะสมไมล์เดินทางได้มากถึงสามหมื่นไมล์ จ่ายค่าโทรศัพท์เฉลี่ยเดือนละกว่าแปดพันเหรียญสหรัฐ และต้องอาศัยความช่วยเหลือจากเฮนรี คิสซิงเจอร์ รัฐมนตรีกระทรวงต่างประเทศของสหรัฐอเมริกา ส่งโทรเลขไปยังเพื่อนบราซิลผู้ทรงอิทธิพลให้กดปุ่มไฟเขียวอนุญาตให้ “สมบัติของชาติที่ไม่สามารถส่งออกได้” มาเล่นให้ทีมคอสมอส

ด้านนอกของ 21 คลับ เปเล่ก้าวออกจากรถลิมูซีนสีดำในชุดสูทลำลองผ้าโบรเดดสีดำ มีเข็มกลัดแอปเปิ้ลสีแดงติดที่ปกเสื้อ ขณะนั้นเวลา 12:15 น. ช้ากว่ากำหนดการร่วม 75 นาที แต่เปเล่ยังไม่รีบเร่ง เขาแวะห้องครัวเพื่อเซ็นชื่อบนเมนูอาหารให้กับเชฟและจับมือทักทายพนักงานที่ส่วนใหญ่เป็นคนลาตินอเมริกัน

ในที่สุดเปเล่ก็ปรากฏตัวในฮันท์รูมท่ามกลางความชลมุนเล็กน้อยของสื่อมวลชนที่เบียดแย่งหาตำแหน่งทำงานดีๆ เปเล่ยืนที่โพเดียม ยิ้มอายๆ และชูแขนทำนิ้วสัญลักษณ์ V จากนั้นหยิบปากกาสีเงินและเซ็นชื่อท้ายสัญญา (ที่ถูกปรับเปลี่ยนข้อความเรียบร้อยแล้ว)

เปเล่วางปากกา เงยหน้ามองกลุ่มคนเบื้องหน้าและพูดว่า “ตอนนี้ พวกคุณสามารถบอกกับโลกได้แล้ว ในที่สุดฟุตบอลก็เดินทางมาถึงอเมริกา”

เอ็นเอเอสแอล เป็นลีกฟุตบอลอาชีพที่ประสบความสำเร็จลีกแรกในสหรัฐอเมริกาและแคนาดา เริ่มจัดแข่งขันในปี 1968(และสิ้นสุดในปี 1984) ถือเป็นรากฐานสำคัญที่ทำให้สหรัฐอเมริกาเป็นเจ้าภาพเวิลด์คัพ 1994 และเอ็มแอลเอส ถูกก่อตั้งในปี 1996 แต่ความนิยมตอนนั้นยังห่างจากกีฬาพี่เบิ้มทั้งสี่ หนังสือพิมพ์ไม่ให้ความสำคัญอะไรเลยกับข่าวฟุตบอล เช่นเดียวกับความสนใจของชาวอเมริกัน อย่างปี 1972 ที่คอสมอสครองแชมป์เอ็นเอเอสแอล มีผู้ชมในสนามแค่หกพันคน แถมครึ่งหนึ่งได้ตั๋วฟรีจากการซื้อแฮมเบอร์เกอร์ Double Whopper ของร้านเบอร์เกอร์คิง 

เปเล่เคยให้สัมภาษณ์ถึงเหตุผลที่เลือกใช้ชีวิตช่วงปลายกับคอสมอสว่า “เงินเป็นสิ่งจำเป็นแน่นอน แต่ไม่ใช่สิ่งสำคัญมากที่สุด ตอนที่วอร์เนอร์ฯเชิญผมให้มาที่นี่ ผมมองว่านี่เป็นโอกาสได้ทำอะไรที่ไม่เคยทำมาก่อน นั่นคือแนะนำกีฬาที่ผมรักให้กับประเทศใหม่ ผมได้รับข้อเสนอมากมายมากๆหลังรีไรท์ทีมซานโตส แต่ถ้าไปอิตาลี สเปน เม็กซิโก แล้วผมได้อะไรหรือ เงินเพิ่มขึ้น ซึ่งก็ดีนะ แต่ไม่เห็นมีอะไรใหม่เลย”

ทำสิ่งที่ทำมาตลอดชีวิตคือ เอนเตอร์เทนคนดู

เปเล่มาที่คอสมอสด้วยร่างกายของชายวัย 34 ปี ไม่ได้ลงแข่งขันนานแปดเดือนนับจากบอกลาซานโตสในเดือนตุลาคม 1974 มีคำถามว่าเขาจะทำดีแค่ไหนเมื่อต้องลงสนามที่มีการแข่งขันแบบจริงจัง

ที่สนามซ้อมในแรนดัลล์ส ไอส์แลนด์ มาถึงวันแรกที่เปเล่จะได้เจอเพื่อนร่วมทีมใหม่ซึ่งมาจากหลายประเทศเช่น อังกฤษ ตรินิแดด โปแลนด์ อิสราเอล และอุรุกวัย รวมถึงชาวอเมริกันอีกเล็กน้อย ช่วงนั้นเอ็นเอเอสแอลเข้ากลางซีซัน คอสมอสดิ้นรนอยู่ด้านล่างของตารางคะแนน

เปเล่ยังมาไม่ถึงแม้เลยเวลานัดไปแล้วครึ่งชั่วโมง นักเตะบางส่วนกำลังวางเดิมพันว่ากอร์ดอน แบรดลีย์ โค้ชของพวกเขา จะปรับเงินเปเล่ 25 เหรียญสหรัฐโทษฐานมาซ้อมสายหรือไม่ แบรดลีย์เป็นอดีตกองหลังชาวอังกฤษ เคยแข่งกับเปเล่ในนัดพิเศษกลางทศวรรษ 1960 ตอนที่ซานโตสเดินสายทัวร์อเมริกา เขาพูดถึงลูกทีมคนใหม่ว่า “เปเล่เล่นฟุตบอลได้ดีกว่าทุกคนที่ผมเคยเห็นมา”

ในที่สุดเปเล่ก็มาถึง แบรดลีย์ตะโกน “ขอต้อนรับสู่บ้านใหม่ของคุณ” ขณะที่ผู้เล่นเริ่มปรบมือต้อนรับ แต่เปเล่โบกมือห้าม “ได้โปรดอย่าทำแบบนั้น ผมเป็นผู้เล่นเหมือนพวกคุณ พวกเราเป็นทีมเดียวกัน” แต่นั่นไม่ได้ช่วยให้ผู้เล่นลดความตื่นเต้นเพราะหลายคนเติบโตพร้อมกับมีโปสเตอร์เปเล่ติดอยู่บนผนังห้องนอน

การแบ่งข้างซ้อมเริ่มขึ้น เปเล่พยายามซึบซัมสภาพแวดล้อใหม่ เขายังคงปราดเข้าไปในเขตโทษเพื่อรอบอลที่โยนเข้ามาจากปีกซ้าย มีจังหวะหนึ่งบอลควรลอยสูงเข้ามาข้างหน้าเพื่อเขาได้โหม่ง แต่กลับพุ่งไปข้างหลัง เปเล่ทำสิ่งที่ไม่มีใครคาดคิด กระโดดตีลังกาใช้เท้าขวาซัดลูกด้วยท่าจักรยานอากาศ บอลพุ่งกระทบตาข่าย “นั่นมันอะไรน่ะ” Kirk Kuykendahl เคิร์ก คุยเคนดัลห์ ผู้รักษาประตู อุทาน

หลังการซ้อมมื้อแรก เปเล่พูดกับนักข่าวขณะเดินไปยังรถคาดิลแลคสีดำเพื่อเดินทางกลับแมนฮัตตันว่า “จักรยานอากาศไม่ได้ทำกันง่ายๆ แต่วันนี้ผมเพิ่งทำบางสิ่งที่ทำให้คนมีความสุข”

แน่นอนเปเล่หมายถึงการเอนเตอร์เทนท์ผู้คน ซึ่งเขาเริ่มนำความบันเทิงมาสู่สายตาชาวโลกครั้งแรกในเวิลด์คัพ 1958 ขณะอายุเพิ่ง 17 ปี “ผมสัมผัสถึงความรับผิดชอบที่อยู่บนไหล่สองข้าง ผมรู้ว่าสาธารณชนคาดหวังไว้อย่างสูง ผมจะทำให้ดีที่สุด”

เปเล่ยอมรับมีอาการเหนื่อยล้าจากการซ้อมมื้อแรก “ไม่มีใครหยุดเวลาได้ ผมก็ไม่ใช่นักเตะคนเดิมจากสิบปีที่แล้ว ผมคงทำเหมือนเดิมแต่คงไม่บ่อยนัก แต่ผมคงไม่เล่นฟุตบอลหรอกหากคิดว่าตัวเองไม่สามารถเล่นได้ดี ผมไม่ต้องการทำให้ตัวเองอับอายบนสนามฟุตบอล”

เปเล่ตอกย้ำเป้าหมายที่จะพลักดันให้ฟุตบอลเป็นกีฬาระดับเมเจอร์ในสหรัฐอเมริกา “เมล็ดพันธุ์จะถูกโปรยบนดิน มันจะเติบโตกลายเป็นต้นไม้ใหญ่ ซึ่งขึ้นอยู่กับการดูแลเอาใจใส่เมล็ดพันธุ์เล็กๆเหล่านั้น แล้วเราจะได้เห็นกัน”

ถ้าคอสมอสไร้แชมป์ ผู้คนย่อมมองเปเล่ไม่ดีพอ

วันที่ 15 มิถุนายน 1975 เปเล่เล่นนัดแรก คอสมอสแข่งกับดัลลัส ทอร์นาโด ที่ดาวนิ่ง สเตเดียม ในแรนดัลล์ส ไอส์แลนด์ บัตรเข้าชมขายดีอย่างไม่เคยเกิดมาก่อน ตั๋วผีถูกอัพเป็น 100 เหรียญสหรัฐจากราคาจริงแค่ 6 เหรียญสหรัฐ มีสื่อมวลชนเข้ามาปฏิบัติหน้าที่กว่า 300 คนจากทั่วโลก ภายในสนามมีแฟนบอลเข้ามาชม 21,278 คน มากกว่าแมตช์ที่แล้วของคอสมอสถึงสี่เท่า ทุกคนพร้อมใจลุกขึ้นปรบมือเมื่อเปเล่เดินออกมาจากอุโมงค์สนาม หลายคนโบกธงชาติบราซิลสีเขียว-ทอง พร้อมโชว์ป้ายใหญ่ที่เขียนว่า O Mais Grande (The Greatest) 

ครึ่งหลังผ่านไป 20 นาที ทอร์นาโดนำอยู่ 2-1 คอสมอสได้เตะมุม บอลลอยสูงและโค้งมาหน้าประตู ร่าง 5 ฟุต 8 นิ้วของเปเล่ กระโดดใช้แรงส่งจากร่างกายผ่านไปยังหน้าผากโขกเต็มแรง สกอร์เสมอ 2-2 เปเล่แสดงความดีใจด้วยการชกกำปั้นขึ้นไปบนอากาศ ภาพประวัติศาสตร์เกิดขึ้นต่อสายตาสื่อมวลชน เพื่อนร่วมทีม และแฟนบอล

เปเล่นำความตื่นเต้นเร้าใจมาให้ทีมคอสมอสแต่ไม่สามารถยกระดับการเล่นของเพื่อนขึ้นมาใกล้เคียงกับตัวเขาในฤดูกาลแรก รวมถึงปี 1976 ซีซันเต็มปีแรกที่เขาทำแอสซิสต์ 18 ครั้ง เป็นสถิติสูงสุดใหม่ของเอ็นเอเอสแอล และรับตำแหน่งผู้เล่นทรงคุณค่า (เอ็มวีพี) ของลีก เปเล่ทำได้ดีที่สุดเพียงพาคอสมอสเข้าใกล้รอบเพลย์ออฟยิ่งขึ้นเท่านั้น

แต่เรื่องความนิยม เปเล่ยังทำได้ดีเช่นเดิม หลายเมืองที่คอสมอสไปเยือน คนดูในสนามเพิ่มขึ้น 2-3 เท่าเสมออย่างเช่นชิคาโก เปเล่เรียกแฟนบอลเข้ามามากถึง 28,000 คน ก่อนลดเหลือ 3,500 คนในสัปดาห์ต่อมาที่คู่แข่งไม่ใช่คอสมอส

เปเล่ตระหนักดีว่าเขาไปไม่ถึงความฝันหากส่งมอบแชมป์ให้สโมสรไม่ได้ “เราต้องเป็นแชมป์ ทีมนี้ต้องเป็นทีมที่ดีที่สุด ทุกทีมที่ผมเล่นก็เพื่อสิ่งนี้ ถ้าทีมไม่ดี พวกเขาจะพากันพูดว่าเปเล่ไม่ดี”

บริษัทวอร์เนอร์ฯไม่นิ่งนอนใจ ควักเงินร่วม 8 ล้านเหรียญสหรัฐเพื่อดึงสตาร์ลูกหนังเข้ามาเพิ่มเติมอย่างเช่น จอร์จิโอ ชินาเกลีย (เล่นให้คอสมอส ปี 1976-1983) กองหน้าทีมชาติอิตาลีที่เพิ่งช่วยลาซิโอครองแชมป์กัลโช เซเรีย อา สมัยแรกในซีซัน 1973-74, ฟรานซ์ เบคเคนบาวเออร์ (1977-1980) ยอดปราการหลังทีมชาติเยอรมนี และคาร์ลอส อัลแบร์โต (1977-1980)แบ็คขวาและกัปตันทีมชาติบราซิลชุดแชมป์โลก 1970 อดีตเพื่อนร่วมทีมซานโตสของเปเล่ ขณะที่ยังมีดาวดังอีกหลายคนเดินตามรอยเท้าเปเล่เข้ามาเล่นในสหรัฐอเมริกาด้วยอาทิ โยฮัน ครัฟฟ์, ยูเซบิโอ, บ็อบบี มัวร์, จอร์จ เบสต์ และกอร์ดอน แบงค์ส

วันที่ 28 สิงหาคม 1977 เปเล่ปิดฉากกับคอสมอสได้สวยหรูและสมหวัง พาทีมลงแข่งนัดชิงแชมป์เอ็นเอเอสแอลหรือ”ซอคเกอร์ โบว์ล” เอาชนะซีแอตเติล ซาวน์เดอร์ส 2-1 ที่ซีวิค สเตเดียม ในพอร์ตแลนด์ รัฐโอเรกอน และเป็นแชมป์ลีกสมัยที่สองของสโมสร

ปาร์ตีฉลองแชมป์ซอคเกอร์ โบว์ล ปี 1977 นักเตะและทีมงานสนุกสุดเหวี่ยงรวมถึงเบคเคนบาวเออร์ที่เดินไปตบไหล่เปเล่แล้วเอ่ยปากว่า “ขอสักครั้ง ฉันอยากเต้นรำกับนาย” ตำนานยอดนักฟุตบอลสองคนโยกย้ายส่ายสะโพกด้วยลีลาแซมบาและหัวเราะหยอกเอินกันอย่างมีความสุข

วันที่ 1 ตุลาคม 1977 เปเล่ลงสนามอีกครั้งเป็นเกมนัดพิเศษระหว่างคอสมอสกับซานโตสที่ไจแอนท์ส สเตเดียม ตั๋วขายเกลี้ยงให้กับแฟนบอลเกือบ 77,000 คน คุณพ่อของเปเล่, ภรรยาของเปเล่, บ็อบบี มัวร์ และโมฮัมเหม็ด อาลี ก็อยู่ในสนามด้วย

เปเล่เล่นครึ่งแรกให้คอสมอส ครึ่งหลังให้ซานโตส เกมจบลงด้วยชัยชนะของคอสมอส 2-1 เปเล่ยิงฟรีคิกระยะ 30 หลาให้คอสมอส เป็นประตูสุดท้ายในชีวิตนักฟุตบอลของ O Rei ระหว่างเกมครึ่งหลังมีฝนตก หนังสือพิมพ์ฉบับหนึ่งในบราซิลพาดหัวข่าววันต่อมาว่า “Even The Sky Was Crying.”

ท้องฟ้าร้องไห้พร้อมส่งเม็ดฝนลงมาให้กับเมล็ดพันธุ์ที่เปเล่โปรยหว่านไว้บนแผ่นดินสหรัฐอเมริกานับตั้งแต่ย่างเท้าเข้ามาในปี1975 เวลาผ่านไปกว่าสี่ทศวรรษ แม้คนอเมริกันยังเรียกกีฬานี้ว่าซอคเกอร์ แต่ความนิยมของฟุตบอลก็ได้เติบโตขึ้นเรื่อยๆอย่างที่เปเล่ตั้งใจไว้

เรียบเรียง : ฐปน วันชูเพลา (Senior Football Writer)